ทำไมถึงยังมีคนดูอนิเมะเถื่อนละเมิดลิขสิทธิ์

สัปดาห์ก่อนคุยกันเล่นๆ กันกับเพื่อนว่ายุคนี้มีอนิเมะถูกลิขสิทธิ์ให้ดูฟรีหลังญี่ปุ่นฉายไม่กี่ชั่วโมง ทำไมถึงยังมีคนดูของเถื่อนละเมิดลิขสิทธิ์กันอีก

ถ้าเป็นสมัยก่อนที่อนิเมะของแท้เสียเงินก็ยังพอเข้าใจได้ในระดับหนึ่ง (เข้าใจ แต่ไม่เห็นด้วย) แต่เดี๋ยวนี้แทบจะฟรีหมดแล้ว ดังนั้นข้ออ้างนี้ควรหมดไปได้แล้ว

การนั่งวิเคราะห์บนหอคอยงาช้างไม่ได้ประโยชน์อะไร ก็เลยสมัครไอดีปลอมไปแฝงตัวในกลุ่มแจกอนิเมะเถื่อนละเมิดลิขสิทธิ์ รวมทั้งลองสำรวจเว็บอนิเมะเถื่อนที่อยู่เกลื่อนเน็ต สุดท้ายได้ข้อสรุปตามนี้

1. อนิเมะถูกลิขสิทธิ์กระจัดกระจายหลายผู้ให้บริการ/หลายแอพ

เว็บเถื่อนหลายเว็บรวบรวมอนิเมะมาไว้ที่เดียวกันเป็น one-stop service ชนิดที่ว่าเว็บเดียวมีครบทุกอย่าง ไม่ต้องเช็คว่าถ้าอยากดูอนิเมะเรื่อง X ต้องเปิดแอพ Y

จริงอยู่ที่ hareshi aniinfo หรือเว็บอื่นๆ ที่เป็นเว็บท่า (web portal) สามารถแก้ปัญหาส่วนนี้ได้ แต่จะมีอะไรสะดวกกว่าเว็บเถื่อนที่มีอนิเมะครบทุกเรื่องที่อยากดูในเว็บเดียว

2. อนิเมะถูกลิขสิทธิ์แปลห่วย

คำว่า "แปลดี" สำหรับพวกเราหมายถึงแปลได้ถูกต้อง ครบถ้วนสมบูรณ์ สละสลวย ถ่ายทอดความหมายแฝงและอรรถรสของต้นฉบับ แต่คำว่า "แปลดี" ของคนอีกกลุ่มหนึ่งคือต้องแปลให้เข้าถึงอารมณ์ จะดำน้ำ แปลผิดแปลถูกก็ช่างมัน ไม่สนใจ

ยกตัวอย่างเช่น
ซับถูกลิขสิทธิ์ "ทำอะไรกันเนี่ย" ==> แปลห่วย ไม่ได้อารมณ์
ซับเถื่อน "ทำเหี้ยอะไรของมึงวะ" ==> แปลดี ได้อารมณ์ โดนใจ

3. ขี้เกียจ

ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าเว็บอนิเมะเถื่อนทำ SEO ได้ดีมาก ถ้าเปิดกูเกิ้ล พิมพ์ชื่ออนิเมะลงไป เว็บแรกที่เจอคือเว็บเถื่อน

พฤติกรรมของคนส่วนมากคือกดลิงก์แรกที่เจอ ถ้าใช้งานไม่ได้ก็ไล่ลิงก์ที่สอง ที่สามไปเรื่อยๆ ซึ่งส่วนมากลิงก์อันแรกสุดมักจะใช้งานได้ แค่ต้องดูโฆษณาเว็บพนันเยอะหน่อย

ถ้าลิงก์อันแรกสุดเป็นเว็บของแท้ถูกลิขสิทธิ์ คนกลุ่มนี้ก็จะดูของแท้ด้วยเช่นกัน เพราะขี้เกียจไปหาเว็บอื่น

4. ขี้เกียจเหมือนกัน แต่ขี้เกียจมากกว่าข้อสาม

คนกลุ่มหนึ่ง (ส่วนมากมักจะเป็นเด็ก) มีนิสัยแบบ Passive ไม่ได้มีเป้าหมายที่แน่ชัดว่าฉันอยากจะดูอนิเมะเรื่อง X

คนกลุ่มนี้มักจะเลือกดูอนิเมะจากการแนะนำของคนอื่น ซึ่งกลุ่มแจกอนิเมะเถื่อน (ดูดวีดีโอจากของแท้มาลงในเว็บหรือเพจของตัวเอง) นำอนิเมะสนุกๆ มาเสริฟให้ถึงที่ แค่ไถ feed ก็มีอนิเมะสนุกๆ มาโผล่ตรงหน้า แตกต่างจากของอนิเมะถูกลิขสิทธิ์ที่ต้องกดเข้าไปในลิงก์หรือโหลดแอพก่อน

ข้อนี้ อนิเมะของ Muse Asia/Thailand ก็ไม่รอด คนกลุ่มนี้ขี้เกียจแม้กระทั่งกดลิงก์เข้า Youtube

5. กูจะดูเถื่อน มึงจะทำไม

ข้อนี้ผมโกรธมาก มันมีคนแบบนี้อยู่บนโลกจริงๆ ไม่อยากเชื่อเลย

มีคนกลุ่มหนึ่งคิดว่าการดูอนิเมะเถื่อนเป็นเรื่องเท่ พวกดูของแท้คือพวกโง่ ชอบเสือก กูจะดูเถื่อนก็เรื่องของกู พวกมึงมายุ่งอะไรด้วย ในเมื่อพวกมึงมายุ่งกับกู กูก็จะดูเถื่อนให้พวกมึงอกแตกตายไปเลย ฮ่าฮ๋าฮ๋า

นอกจากนี้ยังมีอีกพวกนึงที่อ้าง copyleft และคิดว่าการดูของแท้คือการสนับสนุนนายทุน คนทำอนิเมะได้เพียงแค่เศษเงิน ดังนั้นเราต้องดูของเถื่อนเยอะๆ เพื่อให้นายทุนเจ๊ง

หารู้ไม่ว่าเว็บเถื่อนเขาไม่ใช่มีอุดมการณ์แบบโรบิ้นฮูดที่ปล้นคนรวยมาแจกคนจน เว็บเถื่อนเขาทำเพื่อเงินจากโฆษณาเว็บพนันบอลกับบาคาร่าต่างหาก