ความสมจริงในเกมวิชวลโนเวลและนิยาย

เวลาที่ผมวิพากษ์ว่าเนื้อเรื่องในเกมวิชวลโนเวลไม่สมจริงเลย เคยมีคนแย้งว่าเกมหรือนิยายเป็นแค่เรื่องแต่งที่เกิดจากจินตนาการ ถ้าอยากได้ความสมจริงก็ไปอ่านหนังสือวิชาการหรือดูสารคดีสิ ข้อโต้แย้งดังกล่าวถูกต้องกึ่งหนึ่ง เพียงแต่อย่างน้อยต้องเข้าใจก่อนว่า “สมจริง” กับ “เหมือนจริง” เป็นคนละเรื่องกัน

คำว่าสมจริงในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าเกมหรือนิยายต้องมีองค์ประกอบทุกอย่างเหมือนโลกความเป็นจริงและมอบสาระความรู้เฉกเช่นสารคดี แต่หมายถึงผู้เขียนต้องสร้างเซ็ตติ้งของ “โลก” ภายในเกมวิชวลโนเวลหรือนิยายให้มีความน่าเชื่อถือให้ได้ก่อน

ยกตัวอย่างเช่นถ้าผู้เขียนแต่งเนื้อเรื่องว่าคนบินได้ ไม่ว่าใครที่ไหน ปุถุชนทุกคนบินได้เป็นเรื่องปกติของโลกนี้ ผู้เขียนต้องทำให้ผู้อ่าน “เชื่อ” ให้ได้ก่อนว่าคนสามารถบินได้จริงๆ แล้วหลังจากนั้นถ้าอยากจะเล่าเรื่องอะไรก็บอกเล่าได้ทั้งนั้น เพราะสารัตถะของเกมวิชวลโนเวลหรือนิยายคือการทำให้ผู้อ่านสัมผัสกับประสบการณ์และดื่มด่ำ (immerse) ไปกับโลกสมมุติที่ถูกสร้างขึ้นโดย “ผละออก” จากความเป็นจริงชั่วคราว

ความไม่สมจริงเกิดจากการที่ผู้เขียนล้มเหลวในการโน้มน้าว (convince) ให้ผู้อ่านเชื่อว่าสิ่งนั้นสามารถเกิดขึ้นในโลกสมมุตินั้นได้จริงๆ ซึ่งโดยมากมักเป็นสิ่งที่ขัดแย้งกับกฎเกณฑ์หรือสามัญสำนึกมากเกินไปจนผู้อ่านตั้งคำถามว่าความปลอมเปลือกและกลวงเปล่าเช่นนี้มันมีตัวตนอยู่ได้อย่างไรกัน